Atea type 1949
Type 1949 is een serietoestel met een buiten- en binnenlijn en een maximum van 5 toestellen. Het stukje ‘serie’ slaat op de manier waarop een keten van vijf telefoons zijn aangesloten, in serie dus. Als één toestel in gesprek is op een bepaalde lijn, zijn de andere toestellen van die lijn uitgesloten. Twee blinkers (die werken met spoelen) laten zien welke lijn bezet is. Bij de opvolger van dit model, de S65, werden hiervoor gloeilampjes gebruikt.
Samen met het type 1950 van Standard Electric was het type 1949 de serie kantoortoestellen die de PTT leverde in de jaren 50 en 60.
Soortgelijke toestellen werden destijds ook veel in België gebruikt. De fabrikant is namelijk de Antwerpse firma Atea, wat staat voor Automatique Electrique Anvers SA. Het is een ontzettend zware telefoon, het weegt 4,5 kilogram. Gelukkig hoeft zo’n toestel als dit niet vaak verplaatst te worden, mocht dat wel nodig zijn dan zit daarvoor een handgreep aan de achterkant.
Het toestel is aangesloten op een montagekastje aan de muur met een snoer dat ongeveer 20 aders heeft. Voor het aansluiten van zo’n snoer was een monteur met kleurenblindheid uiteraard niet geschikt…
Er bestaat ook een militaire uitvoering met soortgelijk uiterlijk. Dit model heeft een extra batterijenkast en handgenerator.
In de jaren zeventig werden toestellen van het type 1949 in grote partijen opgekocht door speciaal opgezette bedrijven. Zij verwijderden de zwarte laklaag van de zinken behuizing met een loogbad, waarna een koperen laagje van een paar micron dikte tevoorschijn kwam. Dit koperen laagje was oorspronkelijk bedoeld als primer voor de zwarte lak. Door het te verwijderen leek het alsof de telefoon van koper is. Vervolgens werden ze massaal gekocht door gewone consumenten, als ze goed worden aangesloten zijn deze telefoons immers ook als normaal toestel te gebruiken.
Achteraf gezien is het natuurlijk zonde, veel exemplaren zijn aan deze modegril ten prooi gevallen.
dutchtelephones 